Nadenken over je boek

Laatst plaatste ik een post op Instagram waarin ik het belang van nadenken over je boek laat zien. Er kwam een goede reactie van een mede-schrijfdocent die benoemde dat ‘niet iedere schrijver een plotter is’. Daardoor ging ik nadenken (pun intended), want dat was ook niet waar ik op doelde. Plotten en nadenken over een verhaal zijn naar mijn idee twee hele verschillende dingen. In mijn blog neem ik je mee in het verschil en ga ik dieper in op het belang van nadenken over je verhaal.

Nadenken versus plotten

Wat is nou het verschil tussen nadenken over je boek en daadwerkelijk plotten? Dat kan ik eigenlijk heel simpel uitleggen:

Nadenken over je boek gaat over wat je wilt vertellen, over wie je wilt vertellen, en waarom je dit verhaal wilt vertellen.
Het wat gaat over je verhaal zelf (het conflict), bijvoorbeeld: een verhaal over een amateur detective die de moord op haar eigen vriendin gaat oplossen.
Over wie gaat over je hoofdpersonage(s): wie zijn ze? wat willen ze bereiken? wat drijft hen?
Waarom gaat over je thema’s, de betekenis van je verhaal, wat je kwijt wilt als schrijver.
Bij nadenken leg je de basis, zodat je gestructureerd te werk kunt gaan en vastlopen in een later stadium kunt voorkomen.
Plotten gaat over het vormgeven van je plot (je verhaallijn). Dat is simpel gezegd hoe het verhaal verloopt. Wat gebeurt er allemaal om hetgeen je wilt vertellen duidelijk te maken aan de lezer? Dat gaat dus een stapje verder dan alleen nadenken over je verhaal. Hier ga je de verhaallijn concreet vormgeven.
Je hebt de ruimte om na te denken over een eventueel subplot en ook dit vorm te geven. Wat is de relatie tot de hoofdplot?

Waarom is het belangrijk?

Ik hamer bij beginnende schrijvers vaak op het belang van nadenken over je verhaal voordat je echt gaat schrijven. Dit is een stap die menig schrijfschool en schrijfopleiding overslaat. Dat heb ik zelf ervaren aan de Schrijversvakschool en de Schrijversacademie. Maakt dat de instituten slecht? Nee. Is het wel een zeer belangrijke stap die niet overgeslagen moet worden bij een schrijfopleiding? Ja. Waarom?

Veel beginnende schrijvers krijgen een idee voor een verhaal. Ze raken enthousiast en beginnen te typen. Super leuk en ik snap die verleiding ook heel goed, je wilt gewoon lekker schrijven. De inspiratie is er, dus waarom niet meteen beginnen? Omdat ik zie dat de meeste startende schrijvers na een tijdje vastlopen. Tijdens mijn opleidingen was dat dan ook de nummer 1 reden dat mensen de opleiding gingen volgen: ‘ik ben begonnen met een boek en nu weet ik niet meer hoe ik verder moet’. Ze tikken dan wel even 2000 euro weg voor die opleiding. Dat vind ik zonde.

Als je aan de voorkant nadenkt over je boek en de juiste stapjes zet, dan voorkom je dat je in een later stadium vastloopt (en dure begeleiding in gaat kopen). Hoe fijn is het als je lekker vloeiend je boek kunt schrijven, omdat je precies weet wat je aan het doen bent? Juist, dat scheelt je een hoop tijd en frustratie. Geloof mij maar, ik heb het zelf ervaren in de tijd dat ik het niet deed (en ik zie veel starters kostbare tijd verbrassen aan vastlopen en opnieuw beginnen).

Zit ik dan vast aan wat ik bedacht had?

Natuurlijk niet. Zoals ik al zei: nadenken over je boek is iets anders dan daadwerkelijk plotten. Bij plotten ga je serieus aan de slag met je plot (verhaallijn), en ga je bedenken hoe het verhaal verloopt en wat er allemaal gebeurt. Bij nadenken ga je alleen maar duidelijkheid voor jezelf creëren. Er is dus tijdens je schrijfproces voldoende ruimte om aan te passen wat je wilt; het gaat erom dat je een globaal idee krijgt van je verhaal, je personages en zelfs eventuele thema’s, zodat het plotten een stukje makkelijker gaat.

NB: ook als je gaat plotten kun je later nog van alles aanpassen. Je mag je heus wel laten meevoeren met het verhaal en de personages. Werkt iets dat je bedacht had tijdens het plotten niet, dan kun je dat altijd veranderen – no worries.

#schrijven #boekschrijven #roman #thriller #boeken #schrijftips #onwriting #writing #plotten #verhaal #nadenken